Laat uw ja ja zijn en uw nee nee

Een zeer bekende uitdrukking en tekst uit de bijbel (jacobus 5.12). Op zich heel logisch, lieg niet en beloof geen dingen die je niet na kunt komen. Het lijkt heel eenvoudig eigenlijk, maar hoe zit dit eigenlijk als ik ja zeg en doe, maar nee voel? Is mijn ja en de belofte die ik nakom, dan eigenlijk ook een nee? 

Je komt dit zelf ook vast wel tegen. Iemand vraagt aan je of je tijd hebt. Je denkt misschien; "eigenlijk niet, maar ik wil die ander niet teleurstellen. Ik ben druk geweest en zie uit naar een uurtje voor mezelf". Tegelijkertijd vind je dat je voor een ander klaar moet staan en je wilt niet egoistisch zijn. Je zegt ja tegen de ander. Dit is natuurlijk niet verkeerd. Je zet je eigen belangen opzij voor de ander. Heel nobel. Maar wat als dit vaak gebeurt? Je raakt overspoeld doordat mensen een beroep op je doen en je hebt geen tijd meer voor de dingen die je zelf moet doen. Je neemt geen rust meer en staat niet meer stil. Ergens in je achterhoofd raak je gefrustreerd, doordat iedereen telkens wat van je wil. Je zou willen dat het anders was, maar mensen zijn er aan gewend dat jij altijd voor ze klaar staat. Je voelt dat jouw lichaam gaat protesteren. Een pijntje hier, een griepje daar, wat vaker hoofdpijn. Je merkt dat je gedachten vaker afdwalen in gesprekken met anderen. Je denkt aan wat je nog allemaal moet doen of het lukt niet meer om helemaal te luisteren. Je hebt niet meer "echt" contact. 

Is jouw ja nog een ja? En hoe zit dat met de vraag die komt vanuit jouw? Vraagt jouw lichaam rust? En zeg je dan ook ja? 

Ik geloof dat God ons hierin ook wil beschermen. Als je nee voelt en toch telkens ja doet, kan dit ten koste gaan van je gezondheid. Je zit minder lekker in je vel, krijgt klachten die je niet een naam kan geven, je voelt je somber en vermoeid. Als ons ja een ja is die ook overeenstemt met wat wij van binnen voelen, is ons ja krachtig. De dingen die je doet, geven dan energie in plaats van het te nemen. Ook naar een ander toe is deze ja fijner. Stel zelf maar eens voor, als je weet dat iemand iets voor je doet, terwijl hij of zij hier niet echt achterstaat, of je weet dat die ander dit eigenlijk niet wil. Wat zou jouw reactie zijn? Hoe zou jij je hierbij voelen? 

Als ons ja een 'echte' ja is, zijn we betrouwbaar. Meer nog dan alleen doen wat je hebt afgesproken. Je bent trouw aan jezelf en aan de ander. Dit geeft ook veiligheid aan die ander. Hij of zij weet dat jij geen dingen doet, die je niet wil, of waar je niet achter staat. Hij/zij voelt zich vrij om je dingen te vragen, omdat je ook nee kunt zeggen. 

De onderwerpen in mijn blog zijn mijn gedachtenspinsels over bepaalde onderwerpen. Reageren mag en wordt gewaardeerd!