Even voorstellen. 

Mijn naam is Jaimie van der Snel en ben 43 jaar. Al van jongs af aan hield ik van muziek en muziek maken. Op de lagere school schreef ik mijn opstel van 24 kantjes, toen nog met de pen, hoe ik de wereld rond zou reizen om muziek te maken. In werkelijkheid heeft mijn leven een iets andere wending gekregen. Als (bijna) 16 jarige begon ik de opleiding tot activiteitenbegeleidster op het MDGO in Ede. Hierna besloot ik op de Christelijke Hogeschool Ede (toenmalige Vijverberg), Sociaal Pedagogische Hulpverlening te gaan studeren. In het derde jaar van deze opleiding heb ik de keuze gemaakt om hier mee te stoppen. Na verschillende banen te hebben gehad, kwam ik weer terug in de zorgsector. Ik ging werken bij een instelling voor mensen met een verstandelijke beperking, eerst als activiteitenbegeleidster en later als groepleidster. Nadat ik hier een aantal jaar heb gewerkt, vond ik het tijd voor een nieuwe uitdaging.

Land van Ooit.

Deze uitdaging vond ik op "het Land van Ooit". Hier mocht ik werken als muzikant/actrice. Na deze bijzondere ervaring wilde ik graag verder in de muziek. Ik zag daar dat muziek mensen kan helpen over barrières heen te stappen. Mensen maken makkelijk contact in muziek en het raakt mensen, zowel volwassenen als kinderen.

Ik startte bij de "Schumann academie" om mijn theoretische vakken te behalen, met als doel muziekdocent te worden in het onderwijs. Ik kreeg al snel een baan als docent algemene muzikale vorming bij een muziekvereniging en dit werk breidde zich uit naar diverse andere muziekverenigingen. Daarnaast ging ik werken als thuisbegeleider en volgde de opleiding hiervoor. Na afronding van de theoretische vakken in de muziek, moest ik een keuze gaan maken. Welke route zou ik gaan bewandelen? Volledig in de muziek of in de hulpverlening? Mijn ideaal zou een combinatie zijn. Ik vond mijn bestemming in de deeltijdopleiding Creatieve Therapie-Muziek  aan de HAN in Nijmegen, waar ik in 2012 ben afgestudeerd.

Passie voor muziek.

Al snel groeide er bij mij een grote passie voor dit vak. Ik raakte en ben nog steeds enthousiast over de werking van muziek op mensen, hun gevoelens en hoe muziek processen op gang kan brengen en hierin kan ondersteunen. De eerlijkheid die ik vind in muziek, het leren oordeelsvrij te luisteren en de ontmoeting die in muziek kan zijn, vind ik een wonderlijk iets.

Mijn werkervaring in de muziektherapie breidde zich gestaag uit. Beginnend bij kinderen en mensen met een verstandelijke handicap, kwamen er volwassenen op mijn pad.

Ik startte een teamtraining door middel van muziek in het team thuisbegeleiding. Het jaar erna gaf ik training aan 5 andere teams binnen deze organisatie en een OR team van een andere organisatie.

In februari 2011 kwam ik weer terug op de Christelijke Hogeschool Ede. Dit keer niet als student, maar als docent muziek. Voor een half jaar, (vervanging van de vaste docent) heb ik de studenten SPH in voltijd en deeltijd les mogen geven. In de jaren erna kreeg ik opnieuw het aanbod om les te mogen geven. Van daaruit kwam ik terecht bij Timon Focus, waar jongeren klaar worden gestoomd om te gaan werken, of verder te gaan studeren. Met deze jongeren werkte ik twee jaar met muziek. Daarna heb ik mij 3 jaar hoofdzakelijk gericht op mensen met niet aangeboren hersenletsel bij de organisatie "Professionals in NAH". Binnen deze organisatie heb ik mij verder kunnen scholen en specialiseren in de begeleiding van mensen met NAH.

Toen werd het tijd om mij te gaan settelen. Ik ben begonnen in een kleine praktijkruimte in Veenendaal en van daaruit verhuisd naar Amerongen. Ik ben mij meer gaan specialiseren in de gevolgen van trauma en (vroeg kinderlijk) seksueel misbruik bij volwassenen en heb inmiddels mijn master contextuele hulpverlening afgerond.